Een tijdje terug kon je op mijn blog lezen dat ik de Mont Blanc ga beklimmen. Pretty awesome, right? Maar de hoogste top van de Alpen bedwing je natuurlijk niet zomaar. Daar hoort behoorlijk wat training aan vooraf te gaan! Ik ben dus druk bezig, en ik kan je vertellen: voor iemand die al maanden niet gesport heeft valt dat soms niet mee. Inmiddels ben ik al lekker op weg maar ik heb nog een behoorlijke weg te gaan. Lange afstanden wandelen en fietsen, cardio… kom maar op!
Het leukste (en ook het bruutste) onderdeel van de trainingen tot nu toe: de zondagochtendbootcampclub. Een paar maanden terug was ik waarschijnlijk nog hard weggerend als ik de woorden ‘zondagochtend’ en ‘sporten’ in één zin had gehoord, maar inmiddels kan ik me geen betere start van de zondag wensen dan lekker door de kou te rennen, heuvel op en af, en verschillende oefeningen te doen.
Mijn vader beklom ooit de Mont Blanc en trainde toen bij een zandafgraving. Hij stelde al snel voor mij ook op deze manier te gaan trainen. Het zand is zachter dan de straat en dus beter voor je gewrichten, maar het is ook een stuk zwaarder dan lopen op de weg. Ook handig: er zijn heuvels om de klimbeweging te oefenen en je bovenbenen staalhard te trainen. Deze zandafgraving is er niet meer, maar we hebben met natuurgebied Soesterduinen een goed alternatief gevonden. Iedere zondag laten ik en mijn vriendinnen ons door mijn vader de drill instructor afbeulen. Want toen ik mijn vriendinnen vertelde over deze workout wilden ze meteen meedoen. Van joggen tot sprinten, wandelen, jumping jacks, planken, squats…alles komt voorbij en ik merk dat ik steeds fitter wordt.
Lekker buiten in de natuur zijn, tijd doorbrengen met mijn vader èn vriendinnen en keihard sporten. Wat wil je nog meer? Ook fijn: de zondag is heerlijk na een lange dag trainen: chillen met thee, een boek en de poesjes op de bank was nog nooit zo fijn!
